عدم اجرای ماده 237 قانون مالیاتهای مستقیم- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: بروجرد

شماره: 9674/201
تاریخ: 20/11/1381
پیوست:

شماره وتاریخ رأی مورد واخواهی: 133-18/12/80
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 78
شماره حوزه مالیاتی: 442
شماره سر ممیزی مالیاتی: 440
اداره: امور مالیاتی شهرستان بروجرد
تاریخ ابلاغ رأی: 21/1/81
شماره وتاریخ ثبت شکایت: 1300-4/30-25/2/81

خلاصه واخواهی: شرکت از سال 70 تا 77 همه ساله اظهارنامه مالیاتی و دفاتر قانونی خود را به طور مرتب تسلیم نموده و تشخیص مالیات آن بر اساس اظهارنامه تسلیمی بوده وشرکت هم به وظیفه قانونی خود در پرداخت به موقع مالیات اقدام نموده است. به علت مشکلات مالی و هزینه های سنگین کارخانه با کاهش فعالیتهای عمرانی و عدم انجام کارهای آسفالتی از طرف نهادهای دولتی در سال 78، این شرکت در این سال فقط توانست 103 روز فعالیت داشته که اظهارنامه مالیاتی سال 78 هم به موقع تسلیم حوزه مالیاتی گردیده است وبیشترین فروش کارخانه به واسطه قرارداد با ادارات ونهادهای دولتی بوده است واین شرکت همپای نهادهای دولتی وبا قیمت های مصوب با دولت همگام بوده است ولی متأسفانه حوزه مالیاتی بدون رعایت ماده 237 و بدون تحقیقات کافی و بدون درخواست اسناد ومدارک از ادارات مربوط برای کارخانه مبلغ 000 000 200 1 ریال فروش در نظر گرفته که مالیات آن 000 957 74 ریال محاسبه شده است در صورتیکه سال قبل آن یعنی سال 77 که به تأئید ممیز مربوط شرکت از فعالیت خوبی برخوردار بوده، مالیات آن سال مبلغ 000 381 42 ریال محاسبه شده است. با وجودی که از هیأت تجدید نظر درخواست رسیدگی داشتم ولی هیأت بدون اجرای دستور و قرار رسیدگی و بدون توجه به اظهارات اینجانب درآمد مشمول مالیات شرکت را تقلیل داده است. لذا تقاضا داریم به علت عدم رعایت مقررات ماده 237 واجرای عدالت مالیاتی به این پرونده رسیدگی نمائید.
رأی: شعبه هشتم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه رسیده و پس از اخذ و بررسی پرونده مالیاتی مربوط، به شرح زیر مبادرت به انشاء رأی می نماید:
محتویات پرونده مالیاتی از جمله گزارش رسیدگی عملکرد 78 واحد تولید موصوف (برگهای 8 تا 11 پرونده) حاکی از صدور برگ تشخیص مالیات بر اساس مأخذ صحیح و متکی به دلائل و اطلاعات کافی نبوده ودرآمد مشمول مالیات سال مذکور بدون تصریح نوع ومیزان فعالیت مودی و عوامل موثر در تولید کالای مورد بحث، در گزارش یاد شده صرفا بر مبنای فروش برآوردی سالانه تعیین گردیده است، نظر به اینکه هیأت های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر بدون اظهار نظر موجه ومدلل نسبت به صحت و سقم ادعاهای مودی در مورد کاهش درآمد سال 78 نسبت به سنوات قبل به دلیل تقلیل مدت فعالیت به 103 روز در آن سال افزایش بی رویه مالیات در مقایسه با فعالیتهای تولیدی مشابه صرفا با تعدیل درآمد مشمول مالیات بدون ذکر جهات ودلائل قانونی آن در متن رأی مبادرت به صدور رأی نموده اند لذا به دلیل نقض مقررات مواد 237 و 248 قانون مالیاتهای مستقیم ونقص رسیدگی، به رأی مورد واخواهی ایراد وارد بوده واین شعبه ضمن نقض آن پرونده مربوطه را جهت رسیدگی مجدد طبق موازین قانونی وصدور رأی مقتضی بر اساس واقعیت امر به هیأت حل اختلاف مالیاتی دیگری احاله می نماید.

روح اله باباسنگانی
عباس رضائیان
علی عزیزی