شماره: 9209/201
تاریخ: 1382/12/25
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 9698- 1381/07/27
مربوط به مالیات بر ارث
سال عملکرد: 1380
شماره حوزه مالیاتی 345 شماره سرممیزی مالیاتی 34 سازمان امور اقتصادی و دارائی استان اداره کل مالیاتهای مرکز تهران اداره امور مالیاتی شهرستان
تاریخ ابلاغ رأی: 1381/09/17
شماره و تاریخ ثبت شکایت 8630- 201- 1381/10/15
 

خلاصه واخواهی: پدرمان در سال 1380 فوت نموده و پس از فوت آن مرحوم ورثه مواجه با طلبکاران گردیدند، حوزه مالیاتی ضمن رسیدگی دو فقره دادنامه های صادره از شعب 101 و 106 دادگاه عمومی را پذیرفته و از ماترک کسر نموده پس از صدور برگ تشخیص دو نفر طلبکار دیگر مراجعه نمودند که به موجب سه فقره دادنامه ورثه محکوم به پرداخت طلب آنها گردید هیاتهای حل اختلاف از قبول بدهیهای مذکور و با در نظر گرفتن آراء دادگاه خودداری نموده اند در حالیکه حوزه قبلا دو فقره دادنامه مشابه را پذیرفته درخواست رسیدگی دارد.
شعبه پنجم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه رسیده و پس از بررسی محتویات پرونده امر به شرح آتی اعلام رای می نماید: صرفنظر از چگونگی و اعتبار گزارشهای اصلاحی که از سوی مودیان در مرحله رسیدگی هیئتهای حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر موضوع ماده 37 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 و اصلاحیه های بعدی آن، ارائه گردیده، با توجه به اینکه برابر ماده 19 قانون مذکور شرط قابل قبول بودن دیون متوفی در محاسبات مالیات بر ارث، محقق بودن آنها می باشد. بنابراین حق این بودکه هیئت مزبور فارغ از اینکه گزارشهای اصلاحی مزبور برای اشخاص ثالث معتبر می باشد یا خیر، محقق بودن دیون مورد نظر را مورد بررسی قرار داده و نسبت به چگونگی و واقعیت دیون مذکور و اصالت آنها رسیدگی و سپس رای خود را اعلام می نمود و چون رای مورد واخواهی بیانگر چنین رسیدگی و اظهار نظری نمی باشد علیهذا رای فوق الذکر (مورد واخواهی) به دلیل نقص رسیدگی نقض و پرونده به هیئت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون پیش گفته احاله می گردد.

  محمد علی سعیدزاده
محمدعلی تراب زاده
غلامحسین مختاری