برگشت هزینه های غیر قابل قبول وضایعات غیر متعارف- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: گیلان

شماره: 6141/201
تاریخ: 23/07/1381
پیوست:

شماره وتاریخ رأی مورد واخواهی: 1254-11/7/80
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 76
شماره حوزه مالیاتی: 351
شماره سر ممیزی مالیاتی: 350
اداره: سازمان امور اقتصادی ودارائی استان گیلان (اداره امور مالیاتی رشت)
تاریخ ابلاغ رأی: 26/8/80
شماره وتاریخ ثبت شکایت: 7815-4/30-26/9/80

خلاصه واخواهی: خلاصه اعتراضات شرکت مودی به شرح زیر می باشد: 1- برگشت دو رقم هزینه بدون مشخص نمودن اینکه این ارقام از چه نوع هزینه ومربوط به کدام سر فصل حسابداری است وطبق اعلام کارشناس مجری قرار ارقام مزبور فاقد شماره سند حسابداری بوده وپیگیری ممکن نمی باشد لیکن تکلیف مشخص نشده است وبه سبب نقص از این حیث مورد اعتراض شرکت واقع شد لیکن بدون توجه و اظهار نظر نسبت به آن رأی صادر شده ومجری قرار هیأت تجدید نظر نیز ضمن تأئید فاقد شماره سند بودن ارقام یاد شده اتخاذ تصمیم را به هیأت واگذار نموده که هیأت مزبور نیز بدون رسیدگی واظهار نظر موجه رأی صادر نموده است. 2- حوزه مالیاتی بدون اقامه دلیل مبلغی از ضایعات صنایع نساجی را (که بین 12 تا 16 درصد می باشد) غیر متعارف قلمداد نموده وکارشناسان مجری قرار نیز بدون احراز واثبات ناصحیح بودن اعمال درصد مذکور که توسط انجمن صنایع تأئید گردیده نظر حوزه مالیاتی را تأئید نموده اند وهیأتهای حل اختلاف مالیاتی نیز بدون اظهارنظر موجه ومدلل صرفا بر اساس گزارش کارشناسان مجری قرار رأی صادر نموده اند. 3- حوزه مالیاتی بر مبنای برگهای بدون مهر وامضاء شرکت، بهای تمام شده کالای صادراتی را تعیین وبه ناحق زیان کالای صادراتی را به مراتب بیش از زیان واقعی قلمداد وبه درآمد مشمول مالیات اضافه نمود که با توجه به آنکه دفاتر وصورتهای مالی شرکت توسط سازمان حسابرسی رسیدگی و تأئید ومالیات نیز از طریق قبول دفاتر محاسبه و تعیین شده، غیر منطقی می باشد که متأسفانه کارشناسان مجری قرار عمل حوزه را تأئید نموده وهیأتهای حل اختلاف نیز به اعتراض شرکت توجهی ننموده اند. 4- هزینه 2 در هزار وزارت صنایع که جزو هزینه قابل قبول ومحقق شرکتها می باشد به لحاظ آنکه پرداخت آن بعد از سال مالی صورت گرفته برگشت داده شده است که مورد تأئید کارشناسان مجری قرار واقع و رأی صادر شده است. 5- طبق تبصره 4 ماده 132 قانون 20% درآمد مشمول مالیات ابرازی از مالیات معاف می باشد ومشمول حکم تبصره 1 ماده 138 قانون به 20% کل سود فعالیت صنعتی که بدون هر گونه قید وشرط از مالیات معاف است خلاف منطق می باشد، بنا به مراتب فوق تقاضا دارد با نقض رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر احقاق حق فرمائید.
رأی: شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله وبا مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رأی می نماید:
هر چند هیأتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر هر یک به طور جداگانه مبادرت به صدور قرار تحقیق و کارشناسی پیرامون لوایح اعتراضیه تسلیمی شرکت مودی نموده اند لیکن نظر به اینکه شرکت مودی در آخرین لایحه دفاعیه خود در مورد گزارش مجری قرار هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر ایراداتی را متذکر شده (که به خصوص بعضی از آنها از قبیل برگشت دو قلم هزینه که وجود آنها احراز نشده وبه ادعای مودی ارقامی واهی می باشد، غیر متعارف قلمداد نمودن ضایعات صنایع نساجی، نحوه تعیین زیان صادراتی شرکت که بر خلاف روال معمول هر ساله صورت گرفته وعدم قبول هزینه 2 در هزار وزارت صنایع قابل تأمل می باشد) در حالی که هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر صرفا بر اساس گزارش کارشناس مجری قرار بدون استدلال موجه ومدلل پیرامون موارد یاد شده وبدون رعایت مفاد قسمت اخیر ماده 229 قانون مالیاتهای مستقیم اصدار رأی نموده علیهذا به رأی مورد واخواهی ایراد نقض مقررات قانونی وعدم کفایت رسیدگی مترتب می باشد واین شعبه رأی صادره را نقض وپرونده امر را به هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مزبور احاله می نماید تا از لحاظ موارد مذکور مجددا مورد رسیدگی قرار گیرد.

صدیقه کاتوزیان
علی اکبر نور بخش
رضا سعیدی امجد