مواد 248 و تبصره 3 ماده 247 و قسمت اخیر ماده 229- منبع مالیات: اجاره املاک- اداره کل مربوط: شیراز

شماره: 8110/ 201
تاریخ: 24/09/1381
پیوست:


شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 1633- 16/9/79
مربوط به مالیات املاک
سال عملکرد یا تعلق مالیات 73-74- 75
شماره حوزه مالیاتی 0721
شماره سر ممیزی مالیاتی 072
اداره: سازمان امور اقتصادی و دارائی استان فارس( اداره امور مالیاتی شهرستان شیراز)
تاریخ ابلاغ رای: 23/11/1379
شماره و تاریخ ثبت شکایت 10133- 4/30- 3/12/1379


خلاصه واخواهی: اینجانب مالک مغازه ای در شیراز می باشم که از سال 1373 به اتفاق همسرم جهت امرار معاش به تاسیس دفتر تاکسی تلفنی نمودیم و شرکتنامه نوشته شده نیز در پرونده مشاغل ما وجود دارد و از سال 1373 به بعد برای هر دو نفر مالیات شغلی در نظر گرفته اند. حوزه مالیاتی 721 از اینجانب بابت سه دانگ مغازه که با شوهرم شریک شده ام مطالبه مالیات مستغلات می نماید در صورتیکه خدا شاهد است خلاف واقع می باشد و بنده هیچگونه وجهی از همسرم دریافت نکرده ام هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر توجهی به اعتراض اینجانب ننموده لذا تقاضای نقض رای صادره را دارم.
رای: شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء می نماید:
نظر به اینکه هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی پس از رسیدگی لازم درآمد مشمول مالیات سالیانه ششدانگ ملک مورد نظر را به مبلغ 000 700 2 ریال تعیین و هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر علیرغم صدور قرار رسیدگی و احراز اینکه محل مورد بحث محل کسب مودی و شوهرش می باشد و مودی نسبت به سه دانگ سهم خود مشمول مالیات بر درآمد اجاره نمی باشد. درآمد مشمول مالیات را به مبلغ 000 500 2 ریال برای هر سال برآورد و بر این اساس مبادرت به صدور رای نموده است در حالیکه اگر فرض بر این باشد که در مورد میزان اجاره برآوردی ششدانگ ملک اعتراض وارد نباشد با توجه به اینکه مودی نسبت به اجاره سه دانگ مشمول مالیات است میزان درآمد مشمول مالیات نباید از نصف مبلغ مورد رای هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی یعنی مبلغ 000 350 1 ریال تجاوز نماید. مضافا به اینکه مودی همواره در هیاتهای حل اختلاف مالیاتی عنوان نموده به علت رابطه زن و شوهری، بابت سه دانگ مورد استفاده شوهرش هیچگونه اجاره ای دریافت ننموده که در این حالت در صورت احراز ادعای مودی به حکم قسمت اخیر ماده 229 قانون مالیاتهای مستقیم، هیات حل اختلاف مالیاتی مکلف به صدور رای بر مبنای درآمد واقعی مودی بوده که به این موضوع نیز در رای صادره توجهی نشده است. بنابراین رای صادره مغایر مفاد ماده 248 و تبصره 3 ماده 247 و قسمت اخیر ماده 229 قانون مالیاتهای مستقیم می باشد و این شعبه رای مورد واخواهی را به علت نقض مقررات قانونی و نقص رسیدگی نقض و پرونده امر را جهت رسیدگی مجدد و صدور رای قانونی به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیاتهای مستقیم احاله می نماید.

رضا سعیدی امجد
علی اکبرنوربخش
صدیقه کاتوزیان