ضوابط اجرائی تبصره 4 ماده 138 در مورد انتقال کارخانه- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: خراسان

شماره: 2241/4/30
تاریخ: 1381/03/26
پیوست:
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 9/145-1380/03/12
مربوط به مالیات: بر درآمد شخص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 76
شماره حوزه مالیاتی: 212
شماره سر ممیزی مالیاتی: 21
اداره: کل امور اقتصادی ودارائی خراسان
تاریخ ابلاغ رأی: 1380/04/20
شماره و تاریخ ثبت شکایت: 4063-4/30-1380/05/15
خلاصه واخواهی: این شرکت طبق پروانه بهره برداری شماره 374699 مورخ 1367/12/20 تولید خود را در کارخانه واقع در جاده مخصوص تهران- کرج کیلومتر 11 شروع نموده اما پس از مدتی به علت نزدیکی استحصال مواد اولیه به شهرستان مشهد، شرکت تصمیم به انتقال کارخانه از تهران به شهرستان مشهد گرفت که پس از موافقت وزارت صنایع شرکت از اواخر سال 74 شروع به انتقال تأسیسات و ماشین آلات خود از تهران به مشهد نمود و نهایتا تا پایان شهریور ماه 75 کلیه ماشین آلات و تأسیسات به شهرستان مشهد انتقال یافت و شرکت طبق نامه شماره 00902/75 مورخ 1375/06/29 مراتب را به اطلاع وزارت دارائی رساند وزارت صنایع نیز پس از حصول اطمینان از انتقال کلیه ماشین آلات از تهران به مشهد پروانه بهره برداری را طبق نامه شماره 39354 مورخ 1376/08/26 اصلاح و محل کارخانه کیلومتر 15 جاده مشهد-کلات تعیین گردید. بنابراین طبق تبصره 4 ماده 138 قانون مالیاتهای مستقیم تولیدات شرکت به مدت ده سال از تاریخ بهره برداری در محل جدید از مالیات معاف می باشد لیکن هیأت محترم حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر به استناد عدم اجرای مقررات مواد 1 و 2 ضوابط اجرائی (عدم اطلاع به وزارت دارائی بعد از انتقال کارخانه) شرکت را مجاز به استفاده از معافیت موضوع تبصره 4 ماده 138 قانون ندانسته است.
رأی: شعبه ششم شورای عالی مالیاتی پس از مطالعه شکایت واصله وبررسی محتویات پرونده به شرح زیر اقدام به صدور رأی می نماید:
رأی اکثریت: محتویات پرونده مشعر به آن است که قبلا در مرحله رسیدگی هیأت حل اختلاف مالیاتی بدوی به منظور رسیدگی بیشتر به اعتراض شاکی از طریق صدور قرار بررسی مجدد اقدام گردیده است. نهایتا هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر پس از بررسی محتویات پرونده و با توجه به مفاد گزارش مأمور اجرای قرار صادره اوراق 196 لغایت 198 مضبوط در پرونده مبنی بر عدم اجرای مواد 1 و 2 دستورالعمل اجرائی تبصره 4 ماده 138 قانون مالیاتهای مستقیم توسط مودی ضمن توجیه و اظهارنظر صریح نسبت به اعتراض وی، نحوه اقدام آن را در این زمینه کافی به مقصود ندانسته فلذا با تأئید رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی بدوی مبادرت به اصدار رأی کرده است به این جهت چون از حیث مفاد شکوائیه واصله موجبی برای نقض رأی مزبور مشهود نیست لذا رد شکایت اعلام می گردد.
 

داریوش
آل آقا غلامعلی آبائی

نظر اقلیت: طبق ماده 4 ضوابط اجرائی تبصره 4 ماده 138 قانون مالیاتهای مستقیم و تبصره های ذیل آن، مقررات مربوط به تعیین تاریخ بهره برداری مجدد از کارخانه مورد انتقال، شروع دوره معافیت مالیاتی، فعالیت انجام شده در مدت آزمایشی و وصول مالیات از درآمد حاصل از فعالیت تولیدی کارخانه قبل از اعلام کتبی استقرار کامل آن در محل جدید به طور مشخص تعیین گردیده است لکن ضوابط اجرائی مذکور در خصوص عدم اعطای معافیت مالیاتی مقرر صرفا به دلیل عدم اطلاع کتبی مودی به وزارت امور اقتصادی و دارائی قبل از اقدام به انتقال کارخانه فاقد ضمانت اجرائی لازم و حکم خاص می باشد. از طرفی حسب محتویات پرونده صحت مدارک مربوط به انتقال کارخانه واقدامات انجام شده توسط مودی به شرح بند 1 گزارش مجری قرار صادره از هیأت حل اختلاف بدوی (برگ 196 تا 198 پرونده) مورد تأئید قرار گرفته، اما مجری قرار مذکور و نهایتا هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر صرفا به دلیل عدم اطلاع کتبی مودی به وزارت امور اقتصادی و دارائی و تأخیر ثبت نامه شرکت در دفتر حوزه مالیاتی، مودی را از شمول مالیات مورد بحث خارج دانسته اند، بنا به مراتب چون صرف عدم اطلاع کتبی مودی در موعد مقرر نمی تواند مانع برخورداری مودی از تسهیلات قانونی مورد بحث باشد لذا از این حیث به رأی مورد واخواهی ایراد وارد بوده واقلیت نقص اعتقاد به نقض رأی مذکور پرونده مربوطه را قابل طرح و رسیدگی مجدد طبق موازین قانونی یاد شده در هیأت حل اختلاف مالیاتی دیگری می داند.

روح ا... باباسنگانی