شماره: 59908/13209/4/30
تاریخ: 1378/11/30

همانطور که مطلع هستید , طبق ماده 13 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1372/06/07 اشخاص حقیقی و حقوقی که در مناطق آزاد مذکور به انواع فعالیتهای اقتصادی اشتغال دارند , نسبت به هرنوع فعالیت اقتصادی در منطقه از تاریخ بهره برداری مندرج در مجوز بمدت 15 سال از پرداخت مالیات بر درآمد و دارائی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم معاف میباشند . حال مشاهده می شود که برخی اشخاص حقوقی اقامتگاه قانونی خود را در مناطق آزاد تعیین و یا شعبه ای از شرکت را درمنطقه مستقر اما در عمل تمام یا بخشی از فعالیتهای اقتصادی را در تهران یا سایر نقاط کشور و خارج از مناطق انجام میدهند و همچنین عده ای از اشخاص حقیقی محلی را بعنوان شعبه , نمایندگی , دفتر و نظایر آنها در منطقه دایر و آنها نیز کلا یا جزئا در خارج از منطقه به فعالیت اقتصادی می پردازند و در این راستا اشخاص مذکور اعم از حقیقی و حقوقی سعی دارند بلحاظ برخورداری از معافیت , تمامی درآمد حاصله را ناشی از اقامتگاه , شعبه , نمایندگی , دفتر و غیره واقع در منطقه آزاد قلمداد نمایند. در این میان ممکن است اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در رشته نمایندگی فروشندگان خارجی هم پایگاه فعالیت خود را در مناطق آزاد به ثبت برسانند اما علاوه بر بازاریابی و تبلیغ از طریق جراید , صداو سیما و وسایل دیگر فروش محصول را نیز در تهران و یا بهرحال خارج از مناطق انجام و حاصل این فعالیتها را بحساب پایگاه ثابت ثبت و ارائه نمایند .
در چنین موارد باید توجه داشته باشند که وفق ماده 13 یادشده تنها درآمد حاصل از فعالیت اقتصادی درمنطقه و دارئیهای مرتبط با درآمد مزبور واقع در آن منطقه مشمول معافیت میباشد بعبارت دیگر معافیت مقرر مورد بحث ناظر به درآمدهائی است که منحصرا بسبب فعالیت اقتصادی در منطفه آزاد در همان منطقه تحصیل شده باشد و گرنه صرف دایر نمودن یک محل بعناوین فوق الذکر و یا تعیین اقامتگاه یا پایگاه بنشانی مناطق آزاد موجب شمول معافیت نخواهد بود و اگر فعالیتهای اقتصادی بصورت مختلط بین منطقه و خارج از منطقه صورت گیرد, بایستی معافیت را به نسبت حجم فعالیت در داخل منطقه منظور نمود . مفاد این بخشنامه به تأئید هیأت عمومی شورایعالی مالیاتی رسیده است .

علی اکبر عرب مازار
معاون درآمدهای مالیاتی