شماره: 2317/4/30
تاریخ: 181/03/27
شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 1094-1380/08/12
مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی
سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1377
شماره حوزه مالیاتی: 221
شماره سر ممیزی مالیاتی: 22
اداره: امور اقتصادی و دارائی شیراز
تاریخ ابلاغ رأی: 1380/08/28
شماره و تاریخ ثبت شکایت: 7721-4/30-1380/09/21

خلاصه واخواهی:
شرکت در سال 1373 به موجب پروانه بهره برداری شماره 08250 مورخ 1373/01/14 وزارت صنایع با ظرفیت تولید 800 تن در سال برای تولید سینک ظرفشوئی یک لنگه آغاز به کار نموده وپس از گذشت دو سال فعالیت به دلیل تقاضای بازار نسبت به خرید ماشین آلات وقالبهای تولیدی مناسب جهت تولید انواع سینکهای دو لنگه مبادرت نموده و در تاریخ 1374/06/07 موفق به اخذ پروانه برای خط تولید جدید به شماره 89149 گردیده است. از آنجا که این شرکت طبق ماده 132 قانون مالیاتهای مستقیم در ارتباط با پروانه اولیه تا پایان 76 از معافیت بهره مند بوده، با توجه به پروانه جدید نیز خود را محق به استفاده از معافیت قانونی می داند. که این موضوع مورد قبول حوزه مالیاتی و هیأتهای حل اختلاف مالیاتی قرار نگرفته است.
نظر به اینکه در سال مالی 1377 معادل 17% ظرفیت واقعی کل سالانه عبارت است از تولید سینکهای دو لنگه بوده است، تقاضا دارد معافیت آن را در احتساب درآمد مشمول مالیات منظور و آن را اصلاح نمایند.
رأی:
شعبه اول عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله وپس از اخذ وبررسی پرونده مالیاتی مربوط به شرح آتی اعلام رأی می نماید:
نظر به اینکه افزایش ظرفیت به این ترتیب به منزله ایجاد واحد تولیدی جدید که به صورت جداگانه مشمول معافیت موضوع ماده 132 قانون مالیاتهای مستقیم شناخته شده، نمی باشد و پروانه مورد استناد مودی هم فی الواقع "پروانه بهره برداری" نبوده، بلکه به منزله موافقتنامه افزایش ظرفیت در قالب پروانه اولیه بوده است، علیهذا نسبت به رأی مورد واخواهی که ضمن آن هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر با ذکر پاسخ قانونی نسبت به اعتراض شرکت اتخاذ تصمیم نموده است، از حیث شکایت عنوان شده ایرادی وارد نیست، بالنتیجه رد شکایت شاکی اعلام می شود.
 

محمد رزاقی
اسماعیل ملکان
علی اصغر زندی فائز