مطالبه مالیات از ذخایر طرح و توسعه موضوع ماده 138- منبع مالیات: اشخاص حقوقی- اداره کل مربوط: قزوین

شماره: 8114/201 تاریخ: 24/09/1381 پیوست: شماره وتاریخ رأی مورد واخواهی: 510-2/7/1380 مربوط به مالیات: بر درآمد اشخاص حقوقی سال عملکرد یا تعلق مالیات: 76 وذخیره توسعه سنوات 71و72 شماره حوزه مالیاتی: 0111 شماره سر ممیزی مالیاتی: 011 اداره: امور مالیاتی شهرستان قزوین تاریخ ابلاع رأی: 12/8/80 شماره وتاریخ ثبت شکایت: 7430-4/30-12/9/80 و 7179-4/30-5/9/80 و 6956-4/30-28/8/80 خلاصه واخواهی: در اجرای ماده 251 قانون مالیاتهای مستقیم به رأی تجدید نظر به شماره 510 مورخ 2/7/80 به دلیل موارد عدم رعایت قوانین و مقررات موضوعه ونقص رسیدگی اعتراض داشته تقاضای تجدید رسیدگی به دلایل زیر دارد. 1- اعتراض به مطالبه مالیات ذخائر اندوخته طرح و توسعه سنوات 71و72 شرکت به منظور تغییر روش تولید شیشه از روش کلبرن به روش فلوت در دی ماه سال 1371 با اخذ موافقت از اداره کل صنایع کانی غیر فلز وزارت صنایع تصمیم گرفت بخشی از هزینه های طرح وتوسعه مزبور را از محل ذخیره (اندوخته) سود سنوات 71و72 با استفاده از معافیتهای موضوع ماده 138 قانون مالیاتها تأمین نماید. لذا پس از اخذ موافقت عملیات ساخت نیروگاه، انبار را که لازمه اجرای قسمتهای بعدی طرح مذکور بود آغاز گردید ولی از آنجائی که هنگام اجرای طرح بزرگترین کوره کارخانه شرکت که در حال تولید شیشه تخت بوده وتولید آن بالغ بر 40% کل تولید شیشه شرکت و 20% تولید شیشه جام کشور را تشکیل می داد برای مدت حداقل 2 سال متوقف گردد. به همین دلیل جهت جلوگیری از توقف تولید شیشه از توقف کوره منصرف و در سال 73 با اخذ موافقت دیگری برای اجرای طرح مستقل تولید شیشه فلوت از اداره صنایع صنایع اقدام گردید و شرکت در اجرای طرح اول به خرید زمین و عملیات ساخت نیروگاه و انبار و اجرای قسمتهای دیگر و سایر تأسیسات جانبی از محل ذخائر مورد نظر ادامه داده تا پایان سال 1376 که سال پایان مهلت اجرای طرح اول بوده ودر این رابطه مبلغی بیشتر از اندوخته ها هزینه گردید لیکن به دلیل اولویت طرح دوم عملیات خرید خارجی ماشین آلات، انعقاد قرارداد تأمین مالی ارزی وسایر جهات طرح اول موقتا متوقف گردید تا پس از اجرای طرح دوم مجددا به اجرای آن اقدام گردد. 2- اعتراض به برگشت بعضی از هزینه ها و اضافه نمودن آنها به درآمد مشمول مالیات با توجه به اینکه هزینه های انجام گرفته حسب موازین ماده 147 قانون مالیاتهای مستقیم در حد متعارف به مدارک مثبته متکی بوده و منحصرا به تحصیل درآمد در سال مورد رسیدگی می باشد از جمله مزایای غیر نقدی به کارکنان، هزینه درمانی کارکنان و ... بنا به مراتب فوق تقاضای رسیدگی مجدد را دارد. رأی: شعبه پنجم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه رسیده وپس از بررسی محتویات پرونده امر به شرح آتی انشاء رأی می نماید: هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر در رأی مورد واخواهی نسبت به اعتراض مودی در مورد مطالبه مالیات اندوخته طرح توسعه سنوات 71و72 که مدعی بوده هزینه های انجام شده بیشتر از 70% ذخیره می باشد ومشمول قسمت اخیر مفاد تبصره 2 ماده 138 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 واصلاحیه های بعدی است، رسیدگی و نفیا یا اثباتا اظهارنظری معمول نداشته است. علاوه بر آن هیأت مزبور رأی خود را با استناد به رسیدگی های هیأت بدوی از جمله گزارش اجرای قرار وارده به شماره 63/4912/127 مورخ 24/3/80 انشاء نموده، که گزارش اجرای قرار مذکور بنا به نوشته قسمت اخیر آن مبنی بر اینکه "مواردیکه در این گزارش اشاره نگردیده نظر حوزه مالیاتی مورد تأئید است" در مورد برخی از اعتراضات مودی بدون رسیدگی نظر حوزه مالیاتی را مورد قبول قرار داده است. در حالیکه گزارش حوزه مالیاتی در خصوص هزینه های غیر قابل قبول (از طرف حوزه مالیاتی) واقلام اضافه شده به درآمد مشمول مالیات شامل مزایا وکمکهای غیر نقدی (ردیف های 19و20) تعدیل موجودی (ردیفهای 14-15و16) اقلام تشکیل دهنده بستانکار حساب سود وزیان سنواتی (ردیف 18) هزینه های درمانی کارکنان (ردیف 5) هزینه حق حضور (ردیف 8) فاقد دلایل توجیهی می باشد به این ترتیب حق این بود که هیئت تجدید نظر رأسا یا به طریق ممکن نسبت به موارد فوق الذکر رسیدگی ونفیا یا اثباتا نسبت به آنها اظهارنظر می کرد بنا به مراتب بالا رأی مورد واخواهی به دلیل نقص رسیدگی ایراد وارد است وشعبه پرونده را به هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون فوق الذکر احاله می نماید. محمدعلی تراب زاده محمدعلی سعیدزاده غلامحسین مختاری